donderdag 7 augustus 2008

Surabaya en Yogyakarta

Hier weer een postje vanuit Indonesië. Spijtig genoeg zonder foto's, want het wil niet lukken in dit internetcafé. We zitten momenteel in het gezellige hartje van Yogyakarta.

Dinsdagavond zijn we dus met het vliegtuig van Kuala Lumpur in Maleisië naar Surabaya in Indonesië gevlogen. De taxirit naar het hotel was een waar avontuur, maar we hebben het gelukkig zonder problemen overleefd. We hebben daar toen een korte nacht gehad, want 's morgens trokken we met de trein naar Yogyakarta. Het was een treinrit van meer dan 300 kilometer, dus genoeg tijd om de sfeer op te snuiven. Surabaya is echt een grote stad: 3 miljoen inwoners. Het verschil tussen rijk en arm is er enorm. Er is erg veel armoede. Langs de spoorweg stonden er duizenden kleine krotjes, opgebouwd uit wat golfplaten. De vervuiling is groot, mede door de miljoenen auto's en vooral brommers die hier rondrijden. Buiten de stad staan er ook nog veel huisjes. En waar er geen huisjes staan is er landbouwgrond: vooral rijst, maïs, suikerriet en spinazie. Tijdens de treinrit hebben we weinig ongerepte natuur gezien.

Tijdens die rit hebben we ook een lang gesprek gehad met een jonge kerel die voedsel en drank rondbracht op de trein. Zijn naam was Hermawan. Hij wist ons te vertellen dat de mensen op het rijstveld 15000 rupiah per dag verdienen. Dat is ongeveer 1 euro. Ze krijgen daar ook nog wat te drinken bij en een pakje sigaretten. Als ze dat pakje niet willen, dan krijgen ze 5000 rupiah extra. De meeste mensen die op de rijstvelden werken roken graag. Herwaman zelf verdient 50000 rupiah op een gewone dag, 100000 rupiah als hij veel verkoopt. Zijn huishuur was 1000000 per maand. Hij beschouwde zichzelf als een 'poor man', maar hij zei ook dat hij enorm gelukkig was.

Na de rit hebben we ons gevestigd in ons hotel in Yogyakarta. We hebben wat lokale bezienswaardigheden bezocht, waaronder een vogelmarkt en het verblijf van de sultan. Daarna zijn we gaan eten en het nachtleven ingevlogen. Yves en Kristel hebben een uitgebreid studentleven achter de rug, dus ze kenden wat leuke drankspelletjes. Met een drankprijs van net iets meer dan een euro voor een halve liter is dat pret verzekerd. Meer details mag ik van Evarest niet vermelden. Rond middernacht lagen we in ons bed.

Deze morgen vertrokken we rond 9 uur naar het tempelcomplex Borobudur. Dit is een gigantische Boeddhistische tempel, bestaande uit meer dan 56000 kubieke meter steen. We zijn helemaal tot aan de top geklommen, waar we genoten van het prachtige zicht. Foto's hiervan volgen nog.

Daarna zijn we iets gaan eten en nu zitten we terug in het ondertussen vertrouwde Yogyakarta. De temperatuur schommelt hier rond de 30 graden, met hoge luchtvochtigheid. In het begin was dit even wennen, maar nu kunnen we er al beter tegen. Het eten is lekker. Tot nu toe is er niemand ziek geworden (klop klop). Ze zijn hier wel erg goed in het verbergen van rode pepers in hun 'not spicy' gerechten. Evarest, Pieter, Kristel en Yves hebben dat deze middag ondervonden.

Tot zover deze post. Morgen gaan we een fietstocht maken en zaterdag bezoeken we een hindoeïstische tempel.

4 opmerkingen:

Anoniem zei

Berichtje voor Pieter Berben:
Tja wij zullen het maar met het bescheiden België doen zeker en maar wat verder klossen op onze bouw. Het schiet best wel goed op, maar ik had toch liever in uw schoenen gestaan zulle. Geniet nog van deze ongetwijfeld schitterende reis.

Groetjes Jan Huybrechts

PS: als je polsbandjes vindt van het één of ander (maakt niet uit van wat), neem maar mee hé! :-)

Anoniem zei

Hoi Benny..

De groetjes vanuit de weidenstraat!
Het weer is hier maar 20°C, verder is alles oké. Met jullie ook zo te zien. ;-)

Mama vindt het alleen wat flauw van Evarest dat er geen details worden vrijgegeven.. :-)

Groetjes van ons allen,
geniet er nog van!

Anoniem zei

Alvast proficiat met het aanmaken van deze blog.
Dagelijks kijken we uit naar jullie mooie reisverslagen en prachtige foto's.Het is alsof we een beetje meereizen.
Hier in België was vandaag de (lucht)vochtigheid ook redelijk hoog en dit zal de komende dagen niet veel veranderen maar we wennen er ook wel aan.
Voor Evi: Inge is bevallen van een finke zoon, Yan.
Groetjes aan Evi en Sigrid en de ganse groep.We wensen jullie nog een prachtige reis.

Ouders van Evi

Anoniem zei

Coucou Véronique,
Nou deze dagen in Indonesië lijken mij zeer prettig en mooi. Certes c'est fatigant mais j'aurais bien voulu y être.
Die aapjes zijn zo "mignons".
Wij wensen jouw nog een goede terugreis en hopen je snel te zien om er meer over te horen en meer foto's te zien.
Groetjes : Laurence, Bernard, Tanguy en Arnaud